వాలు కొబ్బరిచెట్టు

12 comments:

మంచు said...

April 10, 2010 at 2:36 PM  

"" నామీద ప్రేమతో కదా అని అనుకోగానే అన్ని మాయ౦ అయిపోతాయి "" మీరే చెప్పేసారు కదండీ... నచ్చినట్లు ఉ౦డటమే ఈజీ.. మనల్ని అభిమానించేవాళ్ళకి నచ్చినట్టు వుండటం కస్టం, అందర్ని సంతృప్తిపరచడం కత్తి మీద సామే.. మీ నుండే అనుకున్నా..కాదు.. మీ సాబ్ నుండి పనికొచ్చేవి చాలా నేర్చుకొవాలి.. :-))

మంచు said...

April 10, 2010 at 2:40 PM  

నేను కామెంట్ పెట్టాక మళ్ళి చదివా .. లాస్ట్ పేరా లొ కొంత ఆడ్ చేసి రాసినట్టు వున్నారు. :-))

స్వర్ణమల్లిక said...

April 10, 2010 at 3:22 PM  

ఇలాంటి విషయాల్లో పూర్తి స్థాయిలో న్యాయం చేయాల్సింది అమ్మకి అని నా అభిప్రాయం. ప్రేమల్లో రకాలు ఉండచ్చోమే కానీ ఏరకమైన ప్రేమ అమ్మ ప్రేమ ముందు సరి రాదు. నేను నా పుట్టింటికి వెళ్లినపుడు బాధ్యతల్లో సతమతమవుతూ, అంత పని ఒత్తిడిలో ఉండి కూడా ఒక పక్క నాతొ ఎక్కువ సమయం గడపలేకపోతున్నానే అని బాధపడే అమ్మని చూస్తె మనసు ద్రవించిపోతుంది. మనం దూరంగా ఉండే ఆ పదకొండు నెలలు, మిగతా బంధువులు మనల్ని ఏ మాత్రం తలుచుకుంటారో నాకు తెలియదు. కానీ అమ్మమనసు ... ప్రతి పండక్కి, ప్రతి బాధలోనూ, ప్రతి సంతోషం లోను, ఇంకా మాట్లాడితే ప్రతి రోజు, ప్రతి పూటా మనం (ఆడపిల్లలం) దగ్గర లేని లోటుని అనుభవిస్తూనే ఉంటుంది. అందులోను దూరంగా ఉండే ఆడపిల్లల గురించి మరీ మరీ తపించిపోతు ఉంటుంది. ఏ అర్ధరాత్రో అర్ధాంతరంగా మనం గుర్తొచ్చి చూడాలని అనిపిస్తే అప్పటికప్పుడు మనమూ వెళ్ళలేము, తను రాలేదు. అందుకే ఇండియా వెళ్ళిన ప్రతిసారి మా అమ్మకు మరిన్ని మధుర జ్ఞాపకాలు పంచిగాని మళ్ళి ఫ్లైట్ ఎక్కను. నేను మరుసటి ఏడాది వచ్చే దాకా టానిక్ అన్నమాట.

swapna@kalalaprapancham said...

April 10, 2010 at 5:38 PM  

andari abhimanalu undatam kuda luck.
ee kali kaalam lo evariki evaru annttu untaru kani mi pedda nanna , mi attha kuda mimmalni vallatho pate undalani korukodam chala manchiga unnadi.alantapudu andarni satisfy cheyadame manchidi ani na opinion.

శ్రీనివాస్ పప్పు said...

April 10, 2010 at 5:51 PM  

చెప్పాల్సినవి పైవాళ్ళిద్దరూ చెప్పేసారు,మిగతాది మీరు చెప్పేసారు.
ఆ బావి,పెరడు అచ్చం మా ఇంటి పెరట్లానే ఉందండోయ్.అదెప్పుడొచ్చారూ మా ఇంటికి.

కొత్త పాళీ said...

April 10, 2010 at 6:04 PM  

అవును, మనకి నచ్చినట్టుగా ఉండగలగడం చాలా కష్టం

సుభద్ర said...

April 10, 2010 at 6:11 PM  

మ౦చుపల్లకిగారు,
కోప౦ వచ్చేస్తు౦ది,మళ్ళి సర్దుకు౦టాను...కోప౦ కాదు ఉడుకుమెతన౦ అనాలేమో!!!
అవున౦డి..పోస్ట్ అయ్యాక చూస్తే ఆ నాల్గు లైన్స్ పెస్ట్ కాలేదు..ఎడిట్ కొట్టి వె౦టనే చేర్చాను..థ్యా౦క్స్ బాగా పాలోఅవుతున్నారే!!!!
స్వర్
స్వర్ణమల్లికగారు,
థ్యా౦క్స్ అ౦డి..మీ సుదీర్ఘమైన కామె౦ట్ కి ..చదుతు౦టే మా ఇ౦ట్లో ఎవరో నాకు రాసిన లెటర్ చదువుతున్నట్లు అనిపి౦చి౦ది..మీరు చెప్పి౦ది అక్షరాలనిజ౦..కాని ప్రతి సారి మా అమ్మకే టైమే ఇవ్వను...ఈసారి తప్పక ము౦దు అమ్మ దగ్గరేకే వెళ్ళాలి
అనుకు౦టున్నా..చూస్తా ఏ౦ జరుగుతు౦దో మీకు తప్పక ఆవిషయ౦ మళ్ళి చెపుతా!!మీ కామె౦ట్ కుడా బల౦ ఇచ్చి౦ది అమ్మ దగ్గరకే ము౦దు వెళ్ళమని..
స్వప్న ,
ధ్యా౦క్స్...అదేమిటొ తెలియదు కాని కొ౦చ౦ మా ప్యామిలో ప్రేమ మోతాదు ఎక్కువ..
మా నాన్నమ్మ తాతయ్య అలా పె౦చారు వాళ్ళ పిల్లల్ని,ఆపైన అలా౦టి పూజ చేశారు వాళ్ళ బాగస్వాములు కుడా అలా వచ్చారు..ఆ పూజా ఫల౦ ఇ౦కా మావరకు పని చేస్తూనే ఉ౦ది..థ్యా౦క్ గాడ్ అ౦డ్ టచ్ వుడ్!!!
శ్రీనువాస్ పప్పుగారు,
అలానా??మెన్న స౦క్రా౦తి పోటో లోని పోటో అది..మీరు స౦క్రా౦తి కి ఊరు వెళ్ళారా??
వెళ్ళలేదా ??నేను మిమ్మల్ని కలుద్దామని మీ ఇ౦టికి వచ్చా..ఆ పోటో మన ఇ౦ట్లోనిదే!!
ఐ మీన్ కోనసీమలోనిదే...

Anonymous said...

April 10, 2010 at 7:45 PM  

బొమ్మరిల్లులోని జెనీలియా లాగో, ఆనంద్ లోని కమలినీ లాగో ఉండడం మనకి నచ్చినట్టు ఉండడం కాదేమో.
నాకైతే ఆ పాత్రలన్నింట్లో తింగరితనమే కనపడుతుంది.
ఇంకా బొమ్మరిల్లులోని సిధ్ధార్థ పాత్ర బెటర్.

Who am I....? said...

April 11, 2010 at 10:11 AM  

Bhayam vestunde tallie nuvvu raasindi chadivaka..inta mandini hurt cheyyakunda chusukovam..ni daggare ne classes teesukovalemo..!!

శ్రీలలిత said...

April 11, 2010 at 9:17 PM  

సుభద్రా,
మీరు రాసిన టపా చదువుతుంటే ఎప్పుడో చదివిన ఒక కథ గుర్తు వచ్చింది. ఆ కథలో కూడా ఇలాగే కూతుర్ని చూడాలని వుందని తల్లి రమ్మని అడుగుతూంటుంది. కాని కూతురో బాధ్యత గల ఇల్లాలు. అందుకే తల్లికో ఉత్తరం రాస్తుంది. అందులో రెండు మాటలు నన్నెంత ప్రభావితం చేసాయంటే ఇప్పటికీ వాటిని మరిచిపోలేకపోతున్నాను. ఎందుకంటే ఆ అనుభూతి అమ్మ లయిన అందరు ఆడపిల్లలూ అనుభవించేదే.. ఆ కూతురు తల్లికి ఏం రాస్తుందంటే...
"అమ్మా, నేను ఇప్పుడు నీకు కూతుర్ని కానమ్మా.. ఇద్దరు పిల్లలకు తల్లిని.." అని.
నిజమే కదా. తల్లిగా తీర్చవలసిన బాధ్యతలముందు కూతురిగా మనం అందుకోవలసిన అనురాగం పోగొట్టుకోవాలిసి వస్తోంది. అమ్మకీ, అత్తగారికీ, బంధువులకీ అందరికీ ఏకకాలంలో న్యాయం చెయ్యడం సాధ్యం కాని పని. మనమాట ఎవరు వింటే వాళ్ళని బాధపెట్టక తప్పదు. మంచి విషయం రాసారు.

మాలా కుమార్ said...

April 19, 2010 at 10:23 PM  

విదేశాలనుండి వచ్చే వారందరికి , వారి వారందరికీ ఈ బాధ తప్పదేమో . వాళ్ళు వచ్చినపుడే కదా అమ్మైనా , అత్తైనా చూడగలిగేది . అదంతే .
శ్రీలలిత గారు , మీరు చెప్పినది చదువుతుంటే , మామాగారు ఎప్పుడూ , మా ఆడపడుచు తో అనే మాటలు గుర్తొస్తున్నాయి , ఆవిడ వూరునుండి రాగానే , తన పిల్లలను కలిసి ఆతరువాత , మా అత్తగారు ,మామగారిని చూడటానికి వచ్చేవారు . అప్పుడు ఆయన , " అమ్మాయీ , నీరెప్పుడూ పల్లానికే పారుతుంది కాని పైకి ఎక్కదు కదా " అని నిష్టూరమాడేవారు .

సుభద్ర said...

April 21, 2010 at 8:42 PM  

కొత్తపాళీగారు,
అలాగ౦టారా!!!థ్యా౦క్స్..నాకేమొ మనకి నచ్చినట్లు ఉ౦డట౦ కష్ట౦ అనిపిస్తు౦ది..

bonagiri గారు,
స్వాగత౦ అ౦డి వాలుకొబ్బరిచెట్టుకి...అవును వాళ్ళా లా ఉ౦డట౦ నచ్చినట్లు ఉ౦డట౦ కాదు..అలా ఉ౦డాలని కాదు నా అభిప్రాయ౦ ,వాళ్ళు వాళ్ళకి నచ్చినట్లు ఉన్నారు అలా అని..తి౦గరితన౦ అనచ్చు..అమాయకత్వ౦ కుడా ఆనిపిస్తు౦ది నాకు..

నాళిని,
భయపడకుడదు.. అతి ప్రేమతో కొ౦చ౦ ఉపిరి ఆడదు అలా౦టప్పుడు జాగ్రత్తగా మసులుకోవాలి అ౦తే!!

శ్రీలలితగారు,
మీ కామె౦ట్ చాలా బాగు౦ది..చాలాసార్లు చదివాను..అవును అమ్మ అనురాగ౦ మిస్స్ అవ్వాల్సి౦దే తప్పదు..ఎప్పుడు మా అమ్మకే సర్దిచెప్పుతాను..

మాలగారు,
అవున౦డి..ఎనిమిది ఏళ్ళగా చుస్తున్నా ఎప్పుడు సేమ్ సీన్.....మీ మావగారు చెప్పి౦ది అక్షరసత్య౦ ...

Post a Comment