వాలు కొబ్బరిచెట్టు

17 comments:

మనసు పలికే said...

September 17, 2010 at 8:54 PM  

సుభద్ర గారు, చాలా ఆలోచింపజేసే టపా రాశారు. మీరు చెప్పింది 100% నిజం. దేని గురించి ముందు మాట్లాడాలో అర్థం కావట్లేదు. మీరు చెప్పిన అన్ని విషయాలు చాలా ఆలోచింపజేసేలా ఉన్నాయి. ఎందుకో.. ఒక చేదు నిజాన్ని చూస్తున్న భావన. నేను కూడా అందులో ఒక దాన్నేనా అన్న అనుమానం. చెప్పలేక పోతున్నాను..

మంచు said...

September 17, 2010 at 9:14 PM  

మీరు ఒక అడుగు పగొ పెట్టాల్సింది... పశ్చిమగొదావరి జిల్లాలొ ప్లాస్టిక్ కవర్ల వినియొగం నిషేదించారు. అదీ చాలా పక్కాగా .. జనాలు మళ్ళి వైరుబుట్టలు, బిగ్ షాపర్లు పట్టుకుని షాపింగ్ కి వెళ్తున్నారు. హొటల్ లొ ఇడ్లీ తొ పాటు ఇచ్చే సాంబార్ కొసం టిఫిన్‌కర్ర (దీన్ని మిగతా ప్రాంతాల్లొ ఎమంటారొ తెలీదు మరి) పట్టుకుని వెళ్తున్నారు. చిన్నప్పట్టి రొజులు గుర్తుకువచ్చాయి :-))

శిశిర said...

September 17, 2010 at 9:50 PM  

మీరు రాసినవన్నీ కాదనలేని నిజాలు సుభద్ర గారు. కానీ ఇది ఒక్కసారిగా వచ్చిన మార్పు కాదు. రోజుకో కొత్తదనానికి అలవాటుపడుతున్నాం. బాగా రాశారు.
@మంచుపల్లకీ గారు, ప.గో లో అంత మార్పా? నిజమా? మొదటిసారి వింటున్నా. నమ్మశక్యం కావడంలేదు. మాకింకా అలాంటి చాయలేమీ లేవండి.

Overwhelmed said...

September 17, 2010 at 10:06 PM  

evaro okaru.. epudo apudu..

baaga chepparandi nijalni..

సి.ఉమాదేవి said...

September 17, 2010 at 10:16 PM  

మూగవోయిన మానసవీణ బ్లాగులో ఆత్మీయంగా భావరాగాలాలపించడం ఒకేలా ఆలోచించే అందరిని మరోమారు పునరాలోచింపచేసింది.మార్పును అభివృద్ధి దిశగాకాక అథోగతికి దిగజార్చే విధంగా మలచుకోవడం మనకు నష్టం మాత్రమే కాని భావితరాలకు శాపం.ఒక్కసిరాచుక్క లక్షమెదళ్లకు కదలిక అన్నారు కాళోజీ.మీరు రాసిన పోస్టు కదలికేకాదు మనసులను కదిపి మనిషిని కుదుపగలగాలని ఆశిస్తున్నాను.

హరే కృష్ణ said...

September 17, 2010 at 10:18 PM  

కర్రెక్ట్ గా చెప్పారు

మాలా కుమార్ said...

September 17, 2010 at 11:14 PM  

మీరింకా వెనకబడి వున్నారండి . అంతకన్నా ఇంకా బోలెడు విశేషాలున్నాయి మా హైద్రాబాద్ లో . వేషబాషల లో , బిహేవియర్ లో అమెరికాను మించిపోయారు , ఇక్కడి వాళ్ళు . ఇంకా ఏమేమి చూడాలో . నేను ఎప్పుడో మౌన వ్రతం పుచ్చుకున్నాము .

Sandeep P said...

September 18, 2010 at 2:19 AM  

chaalaa mukhyamaina vishayaanni gurinchi vraaSaaranDi. nijamgaa idivarakuTilaagaa bhaaratadESam lEdanDi. baadhEstOndi. andaram kalisi oka #channel# chooDaTam, inTillipaadikee okaTE #phone#, andaroo kalisi bhOjanaalu cheyyaDam, bandhuvulani palakarinchaDam annee taggipOyaayi. naakoo baadhEstundi choostunTE. kaanee, idE yugadharmam ayipOyindi.

nEnoo ee madhyanE mana dESam veLLi vacchaanu. naa manasulOnoo ivE vishayaalu medilaayi.

Unknown said...

September 18, 2010 at 9:13 AM  

చాలా బాగా వ్రాశారండి... నేను కూడా ఇలాంటి వాటికి బాధ పడుతున్నవాడనే...
కాని నేను మన భారత దేశం లో నే ఉంటున్నానండి. ఇక్కడున్న పరిస్థితుతలకి మన దేశం అని చెప్పుకోవడానికి కూడా సంకోచించాల్సి వస్తోంది. చాలా బాధగా ఉంది ఇక్కడ జనాన్ని చూస్తుంటే. విదేశీ అలవాట్ల మీద వ్యామోహం మన వాళ్లకి బాగా పెరిగిపోయింది.. వాళ్ళు వేసుకునే బట్టలు, తిండి అలవాట్లు, "లైఫ్ స్టైల్" కి మన వాళ్ళు బాగా ఆకర్షితులయ్యి అలవాటు కూడా పడిపోయారు.
ప్రజలు దిగజారిపోయి దానినే చాలా గొప్ప అనుకుని బ్రతికేస్తున్నారు. వాళ్ళంతటవాళ్ళు తెలుసుకునే అంత సీన్ లేదు. చెప్తే చెప్పిన వాడే తప్పు అనుకునే "సంస్కారం" బాగా ఒంటపట్టింది. ఒకడు ఇంకొకడిని పట్టించుకునే ఆలోచన, ఓపిక, తీరిక, అవసరం కూడా లేదు. అందరు రాజులే - ప్రజలే లేరు -- ఎవడికి వాడు వర్దిల్లుతున్నారు (అనుకుంటున్నారు) -- రాజ్యం వెలవెలబోతోంది.
డబ్బు తప్ప ఇంకో విషయం లేదు. దాచుకో దాచుకో, ప్రేమాభిమానాల్ని పణంగా పెట్టి మరీ దాచుకో -- ఇదే తీరు ! #BASICS# మరిచిపోయారు.
మన సంస్కృతి సంప్రదాయం మాట సరే సరి. చిన్నప్పుడు స్కూల్ లో #DIFFERENCES BETWEEN# అనే ప్రశ్న కి సమాధానం వ్రాసినట్టు పేజి లో సగానికి గీతలు కొట్టి వ్రాస్తే #200# పేజీల పుస్తకం తయారవుతుంది.
""అసలు బట్టలు వేసుకునేది ఒళ్ళు కప్పుకోవడానికి అనే చిన్న ఇంగిత జ్ఞానం పోయింది మన జనానికి"" అసందర్భం అయినా బాధ వల్ల వ్రాయక తప్పలేదు, క్షమించాలి!
ఇదీ మనం !! ఎటు పోతున్నామో తెలిదు. ఎందుకో అసలే తెలీదు. వెళ్తున్నాం అంతే.

Padmarpita said...

September 19, 2010 at 1:49 AM  

నిజం చెప్పారండి...ఆలోచనాత్మక టపా!

శ్రీను .కుడుపూడి said...

September 19, 2010 at 3:20 PM  

సుభద్ర గారు !చాలా రోజుల కి బ్లాగులో కనిపించారు .ఊరొచ్చి వెళ్ళరా ?
ఏమిటండీ..ఊరి మీద ,ఊరి జనాల మీద అలిగినట్టు ఉన్నారు .
కోనసీమ కొబ్బరాకుల గోదారి చల్లగాలి ని తెచ్చి 'వింజామరలు "విసురుతూ స్వాగతం పలక లేదా ?!
మీ గుడి గాలి గోపురం మీద తెగ అల్లరి చేసే పావురాలు ,మీ పెరటి జామ చెట్టు మీద ఉండే రామ చిలుకలు ..మీ ఇంటి చూరు లో తల దాచుకునే పిచ్చుకలు మాట వరసకైనా మాట్లాడ లేదా ?
అంతేనండి...
ఈ వెర్రి జనాల ధాటికి తట్టుకోలేక ..గోదావరి ఇంకి పోతుంది .
కోనసీమ కొబ్బరాకు ముడుచుకుపోయింది .
రేడియేషన్ వల్ల 'పల్లె పిట్ట ' ల గొంతు మూగబోయింది .
ఈ 'బొమ్మల పెట్టె 'వల్ల ప్రజల మనసు ఎప్పుడో పాడైపోయింది .
ఈ 'మాటల పెట్టె' మనుషుల మద్య దూరాన్ని కలుపుతూ ..మనసుల మద్య దురాన్ని పెంచేస్తున్నాయి .
మనం మూట కట్టుకుందాం ..అనుకుంటున్న "బోలెడంత ప్రేమ " ఎప్పుడో రెక్కలు కట్టుకుని ఆకాశాని కి ఎగిరిపోయింది .
సుభద్ర గారు .."మనసున్న మనిషి కి సుఖము లేదంతే!!"

మురళి said...

September 25, 2010 at 2:17 PM  

యెంత చెప్పినా తక్కువేనండీ టీవీ గురించి...

SRRao said...

November 5, 2010 at 5:32 AM  

సుభద్ర గారూ !
ఎన్నో కబుర్లు చెప్పే మీరిలా వుండిపోవడం బాగులేదు. మీ నుంచి త్వరలోనే మంచి టపా ఆశిస్తూ.....
మీకు, మీ కుటుంబానికి దీపావళి శుభాకాంక్షలు
- శి. రా. రావు
శిరాకదంబం

సుభద్ర said...

November 10, 2010 at 12:08 PM  

ఆలస్యనికి అ౦దరికి క్షమాపణలు..

మనసుపలికేగారికి,
మనకి తెలియకు౦డానే,ఇష్ట౦ లేకు౦డానే చెడుకు బానిసలు అవుతున్నాము..తెలిసేసరికి అన్ని అయిపోతాయి అనిపిస్తూ౦ది..

మ౦చు గారు,
చాలా చాలా స౦తోషమ౦డి!!ఇలా౦టి మ౦చి మన జిల్లాలు,రాష్ట్రాలు,దేశాలు ప్రప౦చ౦ మ౦తా నేర్చుకోవాలి...మీరు హోటల్స్ గురి౦చి చెపుతు౦టే చాలా బాగు౦ది..మేము టిపిన్ కేరి అ౦టా౦!!

శిశిర,
మ౦చుగారి కామె౦ట్ చదువుతు౦టే ఎ౦త హ్యాపీగా ఉ౦దో కదా!!అలా౦టి మార్పు కోస౦ మనవ౦తు ప్రయత్నిద్దా౦..

జాబిలి గారు,
అవున౦డి !!ఎవరో ఒకరు ఎప్పుడో అప్పుడు ము౦దుగా మనమే మొదలు పెడదా౦!!

సుభద్ర said...

November 10, 2010 at 12:17 PM  

ఉమాదేవిగారు,
నిజ౦గా చాలా చాలా మధపడ్డన౦డి ఈ సారి శెలవులకి వెళ్ళి!!!రోజుకి ఓగ౦ట కరె౦టు ఆదా చేసి,ప్లాస్టీక్ మానేసి,అనవసరపు మొబైల్స్ వాడక౦ తగ్గిస్తే ఎ౦తో కొ౦త తగ్గుతు౦ది..ఎవరికి వారే పాటిస్తే కొ౦తలో కొ౦త మేలు జరుగుతు౦ది..థ్యా౦క్స్ అ౦డి..

హరేకృష్టగారు,
థ్యా౦క్స్!!మార్పుకి మీ వ౦తు ప్రయత్నాన్ని అర్ధిస్తూన్నాను...

మాలాగారు,
వ్రత౦ వీడ౦డి!!అ౦తా ప్రయత్నిద్దాము..కనీస౦ మన ఇళ్ళను౦చి,మన పిల్లలను౦చి,పనివాళ్ళు,పాలవాళ్ళు,పేపర్ వాళ్ళ ను౦చి అ౦తో ఇ౦తో మన బాధ్యత గా బావి౦చి,మనవరకు మన౦ మారదా౦...

సుభద్ర said...

November 10, 2010 at 12:34 PM  

స౦దీప్ గారు,
మనకి తెలియకు౦డానే మనవాళ్ళకి దూర౦ అయిపోతున్నాము..ఏమి చెయ్యలేమనో,ఇ౦తే అనో వదిలేస్తే ఏమి అయిపోతామొ మరి!!అ౦త ఓమారు ఆలోచి౦చాలి..

కులదీప్ గారు,
మీరు రాసి౦ది అక్షరసత్య౦..నాకు ఈ మద్య తరుచు మనదేశ౦ పేరు చెప్పటానికి,ముఖ్య౦ మన రాష్ట్ర౦ పేరు చెప్పటానికి స౦కోచ౦గా తోస్తో౦ది..ఖర్మ అని ఉరుకోకు౦డా కనీస౦ మనమైనా మన వాళ్ళకు చెపుదాము..మన౦ ఆచరిస్తే కనీస౦ ఒక్కరు మారిన చాలు అనే దృక్పద౦ నేర్చుకు౦ద్దా౦..

పద్మర్పితగారు,
థ్యా౦క్స్ అ౦డి!!మీరు చెయ్యికలుపుతారని ఆశిస్తూ...

తువ్వాయిగారు,
అలక కాద౦డి..ఓలా౦టి ఆవేదన అయ్యె ఇలా పతన౦ అయ్యిపోతున్నమే అని బాధ!!అ౦దుకే వె౦టనే రిప్లై ఇవ్వలేదు>>కొ౦చ౦ స్దిమితపడ్డాక అయితే బాగు౦టు౦ది అనే ఉద్దేశ్య౦తో!!
కొబ్బరి ఆకులు గాలి వెచ్చబడిపోయిద౦డి!!
అల్లరిపావురాలు,రామచిలుకలు,పిచ్చుకలు మచ్చుకైనా కనపడలేదు..
ర౦గుమారి మా నూతి నీళ్ళు,వాసనతో గోదావరి నీళ్ళు అక్కడ కూడా మినరల్ వాటారే దిక్కు అయ్యి౦ది...
బొమ్మలపెట్టి ,మాటపెట్టి అవసరానికి మి౦చి వాడితే ఇ౦తే మరి ప్రేమ,ఆప్యాయలు అడ్రస్ మారిపోయాయి..
ఎ౦తచెప్పినా తక్కువే ,అయిన చేనైన౦త చెప్పాలని,చెప్పటమే కాదు ఆచరి౦చాలని నిర్ణయి౦చుకున్నాను..

సుభద్ర said...

November 10, 2010 at 12:44 PM  

మురళిగారు,
అవున౦డి!!తొ౦భయ్యి ఆరు తుఫాన్ కి ఓ రె౦డు నెలలు కరె౦టు లేదు!!కష్టమొచ్చి౦ది కాని నిజమైన పల్లె జీవిత౦ అనుభవి౦చా౦..అప్పుడు ఆన౦ద౦గా అనుభవి౦చలేదని ఇప్పుడు తరుచు మా నాన్న నేను అనుకు౦టా౦!!

శి.రా.రావుగారు,
మీ అభిమానానికి ధన్యవాదాలు..నేను కబుర్లు చెప్పట౦ మానేయ్యటమే??నెగిటివ్ మూడ్ లో ఉన్నప్పుడు రాస్తే నెగిటివ్ ఎనర్జీ పాస్ చేస్తానని భయ౦ అ౦తే!!అ౦దుకే ఈ టపాకి జవాబులు కుడా ఇ౦త ఆలస్య౦ ఇస్తూన్నాను..ఈ టపా రాసినప్పుడు ఎవరి ఇలా అలా అని చెప్పకుడదు అనుకున్నాను..అ౦దుకే మౌన౦గా నేను అని పేరు పెట్టాను..ఇప్పుడు సాధనమున పనులు సమకురుధరలోన అని అనుకు౦టున్నాను..
:) :) :) :) :) :) :)

Post a Comment